Schrijver, publicist, schaker, ex-vertaler
“We reden per fiets naar de Plofsluis en ketenden onze karretjes vast aan het hek voor de ingang, wat meteen al een wat vreemde indruk maakte op de rest van het schietgrage volkje, dat unaniem de auto prefereerde, zoals we aflazen uit de blikken van de andere schutters.”
“De bus naar Woerden kwam aanrijden. Woerden? Ik moest bevangen zijn door de warmte. Toch was het een typisch Nederlandse, gele autobus. Langzaam begon het me te dagen: afgedankte Nederlandse bussen werden aan Cuba verkocht. En dit was lijn 608, naar Woerden. Ze waren nog te lui geweest om de letters weg te draaien.”
“Terwijl Mercedes mijn bed opmaakte, ging ik naar het terras op het Prado om een biertje te drinken. Ik was uitgedroogd. De eerste slokken Bucanero had ik nauwelijks genomen of er verschenen twee vrouwen aan mijn tafel, onmiskenbaar meisjes van zeer lichte zeden.”
(p. 55)